Biography

[email protected]
949-510-2451

Ali Massoudi was born in December 1935 in Tehran, Iran. His father was a university professor and a member of the parliament. He finished high school in Tehran and embarked on a teaching career in the college for advanced arts in Tehran. His first painting at the age 16, was a soon to be famous book cover which paved the way for him to enter journalism and printing media artistic design.

In 1954 after the ill-fated uprising against the Shah of Iran, because of his participation in the opposition movement, Mr. Massoudi was imprisoned and spent two and half years in solitary confinement. After being released, he rejoined the journalistic circle of friends and colleagues and immersed himself in painting and media editing.   

In 1958 he held his first exhibition of his original paintings in Tehran. The resounding success of his exhibit led to a growing professional and artistic relationship between Mr. Massoudi and a wide variety of Iranian publications of the time. These publications included such names as Tehran Mosavar, Mehr-e-Tehran, Omid-e-Tehran, Young Asia, Javanan and Bonovan.

Mr. Massoudi, along with his wife and young son emigrated to the United States in 1964 to begin a painting career in Washington D.C. He, however, began to miss everything about his beloved homeland and finally in late 1966 he made the difficult decision to return to his home in Iran. Upon his return, he became the art editor in chief of leading syndication of multiple magazines and newspapers in Tehran.

He published the critically acclaimed “The Land of Kings” in 1969 which became the most well known pictorial representation of Persian Empire’s history and modern Iran throughout the world.

Ali Massoudi, for fear of his life and political persecution, once again immigrated to the United States in 1980 after the 1979 Iranian revolution and overthrow of the Monarchy.

The forced migration to the U.S. and abandonment of his lifetime of friendship was a devastating blow to the psyche of this accomplishment and respected printing and journalist.

After a long absence from artistic and creative work, Mr. Massoudi resumed his artistic endeavors and began to write and paint with newly found fervor and perspective on life.

His painting and art in the post-revolutionary time in exile became reflective of the plight of his unfortunate compatriots in Iran and conveyed his deepest anxieties, regrets and sadness about the war-torn tapestry of life in the country he loved. Writing about these sentiments became another mode of expression and led Ali, also a talented writer, to author such novels a “Asghar’s Shoes”, Burnt Gardens”, and “The Insane Asylum”, published in segments in a variety of Iranian journals  in U.S. throughout the 1980’s and 1990’s.

Ali Massoudi’s artistic goal in his paintings is to depict horror of life in the post revolutionary Iran against the backdrop of beautiful, rich and endearing culture and ancient civilization. The more one examines his paintings the more one realizes that this man lays his own unique patina on the canvas of life.

His art offers a vivid glimpse into a life in a foreign land full of tribulations and neuroses of unfulfilled promises to a nation rich in history and culture. 

هفتم دی ماه زادروز علی مسعودی روزنامه نگار، هنرمند وناسیونالیست بنام ایران است که دراین روزبسال 1314 خورشیدی (28 دسامبر1935) درتهران, محله دروازه شمیران دریک خانواده سیاسی – فرهنگی چشم به جهان گشود و اینک درکالیفرنیا ( ارواین ) زندگی می کند. پدرش که یک استاد ادبیات وازمجاهدین دمکراسی دردوران انقلاب مشروطیت بود بعدا (دردوران قاجاریه) به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد و چهار دوره نماینده پارلمان بود. وی ازجمله رهبران انقلاب مشروطیت بود که دراعتراض به ادامه استبداد دست به مهاجرت زده بود.  پدرعلی مسعودی دردوران پادشاهی رضاشاه به ترکیه تبعید شده بودکه درجریان دیدار رضاشاه ازترکیه, شخص آتاتورک ازوی خواست که اجازه بازگشت مسعودی را به وطن بدهد که موافقت شدومسعودی درسال 1325 دروطن درگذشت. تدریس وتالیف, حرفه نیاکان علی مسعودی ازقرن پنجم هجری به این سوی بوده است. این خانواده برای میهن, تاریخ نگاران وادیبان متعدد پرورش داده است.

علی مسعودی که ازنوجوانی شور میهن دوستی ورهایی وطن ازبقایای استعمار رادرسرداشت, دردوران تحصیلات متوسطه درتهران به جنبش های ناسیونالیستی پیوست ودرهمان سن کم درشمار فعالان نهضت ملی ایران قرارگرفت وچون از15 سالگی با داریوش فروهر آشنائی نزدیک داشت, فعالیت های سیاسی خود را درچهارچوب حزب ملت ایران متمرکزساخت.

درپی رویداد 28 مرداد سال 1332 وبازداشت دکترمصدق رهبر ملیون ایران ودرجریان سرکوبی نهضت ملی ایران , علی مسعودی به فروهر و چندناسیونالیست دیگر ایرانی درانتشار نشریات زیرزمینی “راه مصدق” و “آرمان ملت” پیوست ونه تنهابرخی مقالات, بلکه همه کاریکاتورهاونقاشی های نشریات زیرزمینی ملی گرا راترسیم می کرد وتیتر نویسی وطرح آرایش صفحات آنها از او بود. گاهی هم بمانند سایر ملیون به کارتوزیع شبانه این نشریات کمک می کرد. درآن زمان فعالیتی دشوارترازانداختن نشریه مخالفان دولت درمنازل درساعات شب, درحالی که درتهران وحومه حکومت نظامی ومنع رفت وآمدشبانه برقراربود وجودنداشت و این نوع فعالیت, بازی باجان بود. علی مسعودی درجریان همین توزیع شبانه درسال 1333 دستگیر و دوسال وهفت ماه ازعمر خودرادر زندان سپری کرد – زندانی که خالی ازشکنجه نبود, علی درطول زندان وضعیت مبارزان همبند را مشاهده کرد وازاحساس وآرزوهای آنان آگاه شدوپس ازخروج اززندان منبع این اطلاعات برای مولفان ودیگر روزنامه نگاران قرارگرفت.

علی مسعودی پس از رهائی از زندان سیاسی, ژورنالیسم را که درطول فعالیت آشکار وپنهان دوران مبارزات ملی تجربه کرده بود پیشه خودساخت وچون نشریات وقت جرات استفاده ازنوشته های او را نداشتند به کارتصویرکشی برای اخبارفاقد عکس وپاورقی رسانه ها وکاریکاتورهای غیرسیاسی پرداخت ودراندک مدتی کاریکاتورها وتصویر های اومورداستفاده بیش ازهفتاد درصد مطبوعات تهران قرارگرفت وازاین بابت شهرت فراوان بدست آورد. این شهرت سبب شد که او به سمت دبیرنقاشی دبیرستان های پایتخت هم بکارگیرند, مسعودی قبلا پروانه لازم را از هنرستان کمال الملک بدست آورده بود.           

شهرت علی مسعودی درکارتصیورگری خبری سبب شدکه دراوایل دهه 1340 سناتور عباس مسعودی موسس ومدیر نشریات اطلاعات وی رادعوت به همکاری کند وبه سمت مهم سردبیری امور هنرنشریات موسسه بگمارد, وی دراین سمت درطول دودهه به زیباسازی شکل نشریات موسسه اطلاعت کمک بسیارکه به گونه ای که کارهای اودرتاریخ مطبوعات ایران یک انقلاب خوانده شده وپایه هایی راکه او گذارده همچنان دنبال میشود.   علی مسعودی که عاشق ژورنالیسم است هرگاه که خواست درکنارطرح وتصویر وکار راهمنایی کاریکاتوریست ها وعکاسان خبری بار دیگردست به قلم ببرد به ساواک احضارشد.  چون بدون سپردن تعهدرهایی ازچنگ ساواک امکان نداشت, مقاله های مسعودی بنام دیگران ( نه اسم مستعارکه ان هم درآن زمان ممنوع بود) بچاپ می رسید. باوجوداین علی مسعودی درنشریات فصلی حزب ملت ایران مستقیما فعالیت داشت واین فعالیت به کاراودرموسسه اطلاعات که دراین موسسه هم پی درپی ارتقاء  مقام می یافت صدمه نمی زد زیرا همه می دانستند علی مسعودی عاشق بیقرار وطن است ومیهندوستی محض, جرم وگناه بشمار نمی آید.  علی به خاطر همین شهرت میهندوستی دوآتشه اش مورد احترام عموم ایرانیان بوده است.  وی ثابت کرده است که تنها خواهان سربلندی وطن وسعادت هموطنان است ومال ومقام نمی خواهد.  علی مسعودی به گفته خودش یک سال پس ازانقلاب چون از روندکارهاراضی نبود وجریان امور او را افسرده ساخته بودجلای وطن کرد ومقیم آمریکا شد. علی درآمریکا افزون بر ربع قرن است تابلوهای جالب متعدد ترسیم کرده است که اصالت خاص خودرادارند وارباب هنر آنها رابی نظیر توصیف کرده اند.  علی مسعودی دراظهاراتی درسال 2005 (1384خورشیدی) تاکید کرده است درهرکجاکه باشم برای تأ مین دمکراسی وحفظ تمامیت وطن و رعایت همه حقوق, سعادت ورفاه هموطنان تلاش می کنم وآرزویی جزتحقق آن ندارم.